Eigenlijk begon het met een tweet. Zoals alles tegenwoordig begint met een tweet.

Het begon te knagen. Ik heb al Utrechtsch Nieuwsblad en run sinds begin dit jaar Waar in Utrecht. Ook ben ik coördinator van Wijkkrant Aanzet. En toch zijn er steeds weer nieuwe ideeën. Ik verzamel al een jaar of vijftien, twintig domeinen om ooit nog eens iets mee te doen. Alleen of (het liefst) samen met anderen. Zo heb ik stadsie.nl voor het ultieme Utrechtse stadsweblog, thisisgood.nl voor leuke linkjes, moeten recensies over boeken, tv, series en in mijn geval vooral podcasts een thuis krijgen op wasgoed.net en zit er zelfs een reisblog in mijn hoofd: reizenzonderauto.nl.

Maar al die projecten kosten tijd en energie. En die is nu eenmaal maar beperkt voor handen. Tijdens mijn vakantie bedacht ik me dat ik een site heb. Een weblog. Poste Restante. Ruim vier jaar geleden zette ik die site na zo’n veertien jaar ‘op sterk water‘. Het was op. Ik probeerde even terug te komen met Tot Nu, maar dat voelde nooit als een echt online thuis.

En dus ga ik opnieuw beginnen. Twintig jaar nadat ik mijn eerste weblog startte, in de week van mijn veertigste verjaardag, mag ik mezelf weer weblogger noemen. Poste Restante, voor iedereen die het ophalen wil.

Foto van Frank Magdelyns via Pixabay